- nokautować
- nokautować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, nokautowaćtuję, nokautowaćtuje, nokautowaćany {{/stl_8}}– znokautować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w boksie: zadawać cios czyniący przeciwnika niezdolnym do dalszej walki przez minimum 10 s, co powoduje zakończenie walki; powodować nokaut': {{/stl_7}}{{stl_10}}Znokautował rywala pierwszym ciosem. Nokautujące uderzenie. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zdecydowanie pokonywać kogoś, odnosić całkowite zwycięstwo': {{/stl_7}}{{stl_10}}Znokautował wszystkich konkurentów. Siłą argumentów nokautował przeciwników. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.